Szkolna Grupa Cyrkowa „Sztukmistrze SP29”

W roku szkolnym 2019/2020 otwarte zajęcia cyrkowe, w których może uczestniczyć każdy uczeń i każda uczennica naszej szkoły, odbywają się we wtorki i środy w godzinach 13:15 – 15:00, natomiast spotkania wyłącznie dla uczniów i uczennic należących do Szkolnej Grupy Cyrkowej odbywają się we wtorki i środy w godzinach 15:00-16:00. Warunkiem dołączenia do grupy cyrkowej jest opanowanie umiejętności żonglowania. Zajęcia cyrkowe są bezpłatne.

Zajęcia cyrkowe i grupa cyrkowa pojawiły się w szkole z inicjatywy Moniki Kalinowskiej, która cyrk i pracę z dziećmi metodą pedagogiki cyrku uczyniła tradycją szkoły. W 2015 r. opiekę nad tzw. Salą Cyrkową i Szkolną Grupą Cyrkową przejęła Katarzyna Dąbrowska-Żmuda. W jej działaniach wspierają ją członkowie lubelskiej Fundacji Sztukmistrze.
   
O co chodzi w tym cyrku?
Cyrk z pedagogicznym zamysłem stosuje się w pracy z dziećmi, młodzieżą, dorosłymi, seniorami, niepełnosprawnymi i całymi rodzinami. Należy jednak pamiętać, że cyrk nie jest przy tym w pracy pedagogicznej celem samym w sobie – w pedagogiczno-dydaktycznym dyskursie podporządkowany jest różnym celom i obszarom działania. Intencją pedagogiki cyrku nie jest bowiem, nakierowane na osiągnięcia, wsparcie młodych talentów czy wykształcenie profesjonalnych artystów cyrkowych. Chodzi przede wszystkim o rozwój osobisty, o przekazanie kluczowych kompetencji oraz społecznych wartości i reguł.
Poprzez wychowanie, a zatem działanie pedagogiczne, człowiek powinien zostać możliwie najbardziej wzmocniony. Krok po kroku uczy się go obowiązujących w jego społeczeństwie kulturalnych, społecznych i moralnych norm. Bardzo często spotykana fascynacja cyrkiem i związana z tym wysoka własna motywacja do cyrkowej zabawy to dobre warunki, by z dziećmi i młodzieżą odnaleźć wspólny, ekscytujący obszar działania, w którym mogą być realizowane cele pedagogiczne. Wpisana w cyrk różnorodność umożliwia przy tym realizację wielorakich celów pedagogicznych. Zajęcia cyrkowe, oprócz tego, że stanowią świetną i nietypową zabawę, pozwalają na wielowymiarowy rozwój dziecka, w szczególności w zakresie:
•    kompetencji społecznych – cyrk realizuje się zawsze w grupie; w naukę opanowywania kolejnych rekwizytów wpisana jest wzajemna pomoc i szacunek, zaś podstawowym warunkiem tego współdziałania jest życzliwa i sprawna komunikacja. By wykonać wiele trików, trzeba wcześniej zbudować wzajemne zaufanie, wziąć odpowiedzialność za partnera i dać się poznać jako ktoś wiarygodny. W ten sposób cyrk jest idealnym miejscem, by uczyć się relacji społecznych i je pielęgnować. Zadaniem nauczyciela posługującego się metodą pedagogiki cyrku jest zatem stworzenie warunków potrzebnych do budowania współpracy – w ten sposób krok po kroku buduje się poczucie przynależności do grupy, powstaje silny zespół, a społeczne kompetencje rosną;
•    kompetencji emocjonalnych – praca z rekwizytami cyrkowymi umożliwia konfrontację dzieci i młodzieży z wciąż ekstremalnymi uczuciami. Trenowanie poszczególnych trików, ciągłe podnoszenie znów spadającej piłeczki, czy nieumiejętność utrzymania równowagi na kuli budzą silne emocje, frustrują, jednak równie mocno dziecko cieszy się, kiedy w końcu opanuje ćwiczoną umiejętność. Satysfakcja, której doznaje, pozwala mu mierzyć się z kolejnymi trudnościami, pokonywać je, ponadto motywuje
do nabywania kolejnych umiejętności;
•    kompetencji motorycznych – różnorodne doświadczenia ruchu i własnego ciała są postrzegane jako najważniejsze bodźce rozwojowe dziecięcego organizmu. Oddziałują na społeczny, intelektualny i motoryczny rozwój człowieka i odgrywają decydującą rolę w procesie budowania samoświadomości i wiary w siebie. Podczas zajęć cyrkowych dziecko wykonuje ćwiczenia, które wspierają zręczność, motorykę małą i dużą, siłę, koordynację i wytrzymałość;
•    kompetencji poznawczych – ćwiczenia cyrkowe mają zdolność rozwijania podstawowych zdolności kognitywnych, czyli koncentracji, pamięci, uwagi, zdolności uczenia się i myślenia kreatywnego. Samo żonglowanie kilkanaście minut dziennie przez dłuższy okres skutkuje przyrostem istoty białej i szarej w mózgu.
(na podstawie Eddy Behrens, Pedagogika cyrku)